Miało być tylko kilka słów komentarza, lecz jak zwykle wyszło nieco więcej, niechże więc te kilka akapitów zostanie, może nieco na wyrost, utrwalone jako relacja... Spajker wybrał się w tym tygodniu z wizytą do sali Megawatu, by stoczyć tam kolejny wyczerpujący bój o każdą piłkę...

W małych punktach do nie wiem ilu, ale mecz chyba tak można opisać:
Pierwszy set - Spajker, chociaż nie pierwsza to jego wizyta na Gdańskiej, daje sobie odskoczyć, a gospodarze jak zwykle u siebie czują się jak ryby w wodzie. Ale (może DLATEGO, że to nie pierwsza nasza wizyta na Gdańskiej) jakimś cudem udało nam się tym razem otrząsnąć zanim set się skończył. W końcówce nagle zaczęliśmy grać lepiej (?) i ostatecznie rzutem na taśmę Spajker pierwszy na mecie seta. Chyba zadecydowała zagrywka - w końcówce jakoś nasze serwy chyba mocno nie leżały gospodarzom i zdobywaliśmy punkty seriami. Przypomniał się mecz z Agrotransem (drugi set), gdzie wtopiliśmy mając solidny zapas punktów tuż przed metą - tylko tym razem to my byliśmy sprite, a Megawat przez chwilę był pragnieniem... ;)

Drugi set - masakra. Zamiast próbować grać dalej końcówkę pierwszego seta mnożymy błędy się błędy. Jasne, część można by zrzucić na "gotyk", ale przecież to nie pierwszy nasz mecz na Gdańskiej... W atmosferze zapaści i apatii wtapiamy i jest po jeden ;)

W przerwie próby mobilizacji - nikt nie chce znów po meczu zastanawiać się, czemu nie wygraliśmy skoro MOŻEMY. Trzeba się bardziej sprężyć, przeciwnik jest markowy, nie od dziś wiadomo, że bez wylania siódmych potów się go nie zatrzyma, nie położył się po przegranym secie i wyrównał, więc trzeba zwycięstwo wywalczyć, a nie czekać co będzie i popadać w apatię ;)

Trzeci set - trochę podobny do pierwszego, bo znów spory wpływ na wynik miała nasza zagrywka, czy też inaczej mówiąc jej nie najlepszy odbiór po stronie MW. Ale lekko nie jest. Mimo wszystko jakoś wygrywamy, więcej nie piszę, bo nie pamiętam :-/

Set czwarty. Chyba tym razem ostro odjechaliśmy, bo pamiętam jakiś wynik dwadzieścia-ileś do 13? Prawdę mówiąc atmosfera w sali już była jak w saunie (i to beztlenowej jakiejś) i był taki moment, że jak wylądowałem pod siatką, to myślałem, że jeśli teraz dostanę piłkę to nie będę miał siły jej przepchnąć na drugą stronę - prędzej zemdleję. Takie właśnie są mecze z Megawatem - warunki stawia ciężkie i każda akcja kosztuje organizm sporo, czy się wygrywa czy przegrywa to zawsze się CZUJE że się gra... Może to też kwestia odkręconego chyba na full ogrzewania w obiekcie, które dziś ze mnie wycisnęło sporo potu nawet jak stałem poza boiskiem czekając na swoje kolejne wejście (smoka) pod siatkę... ;)
Czwarty set okazał się w każdym razie ostatnim i udało nam się wywieźć z gotyckiej areny 3 punkty, co mnie niezwykle cieszy, za to ponad połowę typerów, jak widzę, nie. Tak to ze Spajkerem jest - nawet typerom punktów łatwo nie podaruje...

Megawat - Spajker 1-3.

Na Gdańskiej zawsze są ciekawe spotkania. O tym, jak trudny to teren może świadczyć banalny z pozoru fakt, jaki dziś zaobserwowałem. Otóż jest to bodaj jedyna SALPSowa arena, na której jeśli zaatakuję karkołomnie i wbrew taktyce z drugiej piłki (zamiast wystawić taaaaką piłę skrzydłowemu), to nikt na mnie nie krzyczy, tylko się chyba wszyscy cieszą w duszy, że piłkę już się udało przebić za siatkę... ;) Ogólnie mecze z Megawatem to ciągła świadomość, że przeciwnikowi wystarczy chwila nieuwagi, żeby gości wykończyć i pójść do domu z punktami "w kieszeni".
Pozdrawiam zawsze groźnych przeciwników i życzę im oczywiście wielu zwycięstw z naszymi wspólnymi ligowymi przeciwnikami ;)