Takim określeniem opisał jeden z kibiców to co można było obejrzeć w rozegranym dziś zaległym spotkaniu Eksperta z Kołbaskowem. Znawcą malarstwa nie jestem, ale nie da się ukryć, że chwilami to co działo się na boisku wydawało się być tak odległe od "klasycznej" halowej piłki siatkowej, jak wizje utrwalane przez Picassa były odmienne od rzeczywistości widzianej oczami zwykłego człowieka... Mimo, że niełatwe czeka mnie zadanie, postaram się opisać to co zobaczyłem po tym gdy rozległ się dźwięk pierwszego gwizdka tego spotkania...

Pierwszy set wyglądał tak, jakby większość zawodników po obu stronach siatki myślami była gdzieś daleko od miejsca rozgrywania meczu. Atmosfera na boisku była senna, ruchu w obronie niewiele. Nieśmiałe ataki z obu stron - mało mocnych uderzeń w parkiet, więcej plasów i prób mijania bloku lub trafienia lekko w ostatnie metry boiska. Brzmi jakby mogło się podobać? Być może, gdyby nie wspomniany paraliż w obronie obu drużyn - wiele piłek spadało bez obrony w pole a gra toczyła się szarpnięciami, bez rytmu oraz, przynajmniej pozornie, dość chaotycznie. Zawodnicy LZSu dodatkowo znów zaprezentowali swoją słabą dyspozycję w zagrywce (ten element dość zgubne skutki przyniósł im w poprzednim meczu tej rundy) - mimo, że nikt specjalnie serwisem nie ryzykował, LZSowi udało się w tym elemencie czterokrotnie popełnić błąd. Mimo to właśnie zawodnicy Kołbaskowa w tym secie ostatecznie poradzili sobie lepiej - przez większość seta prowadzili, a w ostatnich akcjach w końcu pokazali trochę gry obronnej - to spowodowało, że lekkie kierowane ataki Ekspertów już nie przynosiły punktów i LZS spokojnie wygrał do 17.

Drugiego seta lepiej zaczęli gospodarze - na początku seta zawodnik Eksperta z numerem 6 w końcu pokazał kilka mocniejszych ataków, co przyniosło chyba nieco ożywienia także w poczynaniach przeciwników - na boisku zapanował większy ruch, ale cały czas w tym secie prowadził Ekspert (5:3, 17:10) i ostatecznie gospodarze doprowadzili do remisu w setach zwyciężając partię do 14. Wyglądało na to, że goście, występujący niewątpliwie w roli faworyta z racji znacznie lepszej pozycji w tabeli, mają kłopoty i mogą zgubić na Bukowym cenne punkty, gdyż ich gra wciąż wyglądała nie najlepiej. Teraz to gospodarze bronili więcej piłek w polu i lepiej radzili sobie ze zdobywaniem punktów.

Trzeci set... tu właśnie na boisku zapanował wspomniany we wstępie "siatkarski kubizm". Nie chciałbym być źle rozumiany: w dużej mierze to co zobaczyliśmy w tym secie na boisku było chyba efektem tego, że zawodnicy obu drużyn wreszcie do końca się otrząsnęli z początkowej senności i zaczęli niesamowicie walczyć o każdą piłkę, co samo w sobie zasługuje na brawa i entuzjazm ze strony widza. Główne cechy tego seta to długie wymiany pełne dobrych (często też szczęśliwych) obron i prób wyprowadzania kontr, ale też wiele akcji kończyło się nagle celną kiwką w sam środek boiska (na to zagranie nabierali się szczególnie zawodnicy Eksperta) lub zagraniem zupełnie nietypowym lub nieplanowanym - odbicia nogą, ataki w drugim odbiciu, piłki przebijane pięścią w zaskakujących kierunkach - wszystko to mogło się może podobać, ale wiązało się też z ogólnym obrazem chaosu panującego na boisku. Ktoś, kto tego meczu nie widział niech uwierzy na słowo - tylu nietypowych zagrań, a przy tym często skutecznych (chociażby ze względu na zawarty w nich element zaskoczenia), ale i równie często kończących się równie nietypową jak atak obroną - wystarczyło by na 10 przeciętnych spotkań siatkarskich. Dominowało wrażenie abstrakcji i pomieszania techniki gry w hali z plażówką. Nad całym tym chaosem zmuszona była panować sędziująca to spotkanie Asia Stępińska, która mimo niewątpliwie trudnego zadania dobrze radziła sobie z oceną nietypowych sytuacji. Wrażenie niecodzienności toczącej się gry mogło też być potęgowane systemem gry jaki w tym spotkaniu, eksperymentalnie, przyjęła drużyna Eksperta. Gospodarze wystawili dwóch rozgrywających ustawionych po przekątnej, z których w danym momencie miął rozgrywać ten, który znajdował się w drugiej linii. Zawodnik w pierwszej linii miał wzmacniać drużynę w ataku (środek). W wielu sytuacjach tak się działo, ale i w wielu nie. Ale skoro był to eksperyment to i efektów zapewne Eksperci mogli się spodziewać różnych. Szalony przebieg tego seta przez długi czas był korzystny dla gospodarzy, którzy długo prowadzili (6:1, 9:3 i dalej), ale stopniowo LZS odrabiał straty. O tym kto wygrał tego seta chyba zadecydowały dwa wydarzenia: pierwszym z nich była kontuzja nieźle radzącego sobie do tego momentu w ataku leworęcznego zawodnika drużyny Eksperta z numerem 11. Zawodnika tego zastąpił siatkarz z numerem 13, który w końcówce seta nie błysnął formą i posłał kilka piłek w aut. Drugą kluczową sprawą było wejście z ławki rezerwowych zawodnika LZS z numerem 3, który został wprowadzony na zagrywkę i trzeba przyznać, że jego szybujące, celnie posyłane zagrywki przyniosły sporo punktów drużynie gości w decydujących momentach tej partii. Pod koniec tego seta zawodnicy LZS sprawiali wrażenie bardziej zdeterminowanych i dogonili gospodarzy (22:22) i ostatecznie to oni wygrali do 23.

Czwarty set - coraz bliżej rozstrzygnięcia. Gospodarze chyba czuli, że w poprzednim secie przegapili ważny moment i teraz zamiast być sprawcami niespodzianki kolejki zaczynają tracić grunt pod nogami, gdyż LZS gra z minuty na minutę lepiej. Początek seta to znów jeszcze przez chwilę prowadzenie Eksperta, na boisko powrócił w przerwie zmagający się z kontuzja kciuka zawodnik z nr 11, ale ciężar gry spoczął nie po raz pierwszy w tym meczu na barkach zawodnika gospodarzy z numerem 6, dobrze grał też zawodnik z numerem 10, kilkakrotnie ładnie i skutecznie uderzający po prostej. Tym razem jednak LZS nie pozwolił już na ucieczkę gospodarzy - szybko odrobił stratę (z 7:3 na 7:6). Następnie znów szarpnęli gospodarze (10:6) - gra w tym secie nie wygląda już tak chaotycznie jak wcześniej, obie drużyny wyprowadzają więcej poprawnych ataków, stawiają bloki i bronią w polu. Wciąż jednak nie brak niefrasobliwości po stronie Eksperta jeśli chodzi o obronę kiwek - od czasu do czasu piłka upada w sam środek pola gospodarzy i goście dopisują sobie do wyniku cenny punkt. W połowie seta znów za Eksperta z "11" wchodzi jego zmiennik z "13", który jednak do końca meczu atakuje dość ostrożnie i co za tym idzie nie zawsze skutecznie. "Mężem opatrznościowym" LZS znów zaś okazuje się zawodnik z numerem 3 - gospodarze do końca meczu mają olbrzymie kłopoty z dobrym odbiorem jego szybujących, często skróconych, zagrywek. Między innymi dzięki temu, ale także dzięki dobrej dyspozycji gości w ataku ze środka (może nie były to mocne ataki, ale najważniejsze, że skuteczne) ten set do końca układa się już pomyślnie dla LZS Kołbaskowo. Goście odzyskują prowadzenie i nie oddają go do końca spotkania, chociaż pod koniec meczu gospodarze walczą w obronie i ataku do ostatniego tchu starając się odzyskać to, co wymknęło im się w poprzednim secie - szansę na zdobycz punktową. W tym secie 25:22 dla LZS, w meczu komplet punktów dla LZS, który wskakuje na drugie miejsce w tabeli (bilansem setów wygrywa obecnie z Agrotransem). Niespodzianki nie było.

Ekspert - LZS Kołbaskowo 1-3 (17, -14, 23, 22)