W ostatnim meczu sezonu III ligi SALPS nie było niespodzianki. Spajker pokonał ostatni w tabeli zespół Novi 3-0 (12,23,20). W drugim i trzecim secie outsiderom III ligi udało się co prawda nawiązać walkę z faworytami, nie na tyle jednak, by Spajker oddał choćby seta.

Różnica klas między zespołami była zauważalna - gdy nawet w trzecim secie Novi utrzymywali się przez pewien czas na nieznacznym prowadzeniu (mniej więcej od 10:11 do 19:20), to jednak ostatecznie zawodnicy Spajkera potrafili wziąć sprawy w swoje ręce po raz ostatni w tym sezonie - ostatnie 6 akcji wygrał Spajker i już gospodarze mogli cieszyć się z awansu do II ligi.

Dla Spajkera jest to powrót do ligi, w której rozegrał już swego czasu jeden sezon. Jakże jednak różna była wtedy sytuacja tej drużyny. Poprzednim razem po awansie wywalczonym jeszcze pod szyldem Realbudu historia Spajkera dopiero się rozpoczęła, w dość niekorzystnych zresztą okolicznościach. Do sezonu, pierwszy raz pod nazwą Spajker, przystąpił zespół poważnie osłabiony kadrowo i organizacyjnie w przerwie wakacyjnej, w pierwszych meczach były niekiedy trudności z zebraniem szóstki zawodników do gry, zespół nie miał też sali do treningu. Obecnie do II ligi Spajker awansuje jako drużyna co prawda dość zmęczona trudami sezonu i związaną z nimi plagą kontuzji, jednakże można mieć nadzieję, że historia się nie powtórzy i po wakacjach do rozgrywek przystąpi zgrana, dobrze zorganizowana i doświadczona drużyna. Oczywiście, ze względu na małą liczbę zawodników zapewne nastąpią jakieś wzmocnienia, jednak nawet bez nich Spajker to zespół solidny i kompletny. Już od jesieni ta drużyna powalczy o to, by tym razem występy w II lidze trwały więcej niż jeden sezon.

Jak wspomniałem dla Spajkera to był ciężki sezon. Na awans zapracowali wszyscy zawodnicy, choć nie wszystkim było dane dotrwać do końca sezonu w dobrym zdrowiu. Poważna kontuzja pozbawiła nas w końcówce sezonu wsparcia nowego w Spajkerze przyjmującego - Rolanda. Jednak do momentu gdy mógł grać, Roland bardzo pomógł drużynie w osiągnięciu tak dobrego końcowego wyniku. Trzymamy kciuki za powrót naszego kolegi do formy. Także wieloletni rozgrywający Spajkera, Paweł, choć przez większość tego sezonu nie występował w meczach, to jednak w nagłej potrzebie, gdy (znów z powodu kontuzji) nad zespołem zawisło widmo braku rozgrywającego, bez wahania przybył nam z pomocą. Tym sposobem, dzięki pełnemu zaangażowaniu wszystkich zawodników, w kluczowych meczach Spajker mógł mimo plagi kontuzji nawiązywać walkę z każdym przeciwnikiem. I prawie z każdym był w stanie wygrywać. Jedynie zespół Agrotrans okazał się w tym sezonie dla Spajkera nie do pokonania. W przyszłym sezonie jednak okazji do rewanżu raczej nie będzie - w ostatecznym rozrachunku Agrotrans uplasował się na tak nielubianym przez sportowców miejscu tuż za podium. Może jednak, jak to bywa w SALPS, w wyniku nieprzewidzianych okoliczności (wycofania się jakiejś drużyny) Agrotrans otrzyma jeszcze szansę walki o II ligę? Z punktu widzenia tak umęczonego meczami z tym przeciwnikiem Spajkera powinienem chyba napisać: oby nie ;)

Cieszę się, że mogłem w tym sezonie opisywać drogę Spajkera do sukcesu. W zeszłym sezonie niewiele nam zabrakło do szczęścia, teraz udało się wyciągnąć naukę z wcześniejszych doświadczeń i dziś cieszymy się z drugiego miejsca. Osobiście bardzo liczyłem na taki właśnie bezpośredni awans - w barażach nigdy zbyt dobrze nam się nie wiodło. Drugie miejsce cieszy tym bardziej, że w tym sezonie w III lidze zwycięzca mógł być chyba tylko jeden - zespół Grom okazał się być poza zasięgiem rywali (choć kilka małych niespodzianek jego ambitnym przeciwnikom jednak udało się sprawić). A srebrny medal III ligi to akurat taki, jakiego brakowało mi do kolekcji - teraz czas na nowe wyzwania :)

Wszystkim przeciwnikom Spajkera w tym szczęśliwym dla nas sezonie jeszcze raz dziękuję za rozegrane wspólnie zawody i życzę powodzenia w kolejnym sezonie, a w przerwie letniej udanego wypoczynku.