Oba zespoły przystąpiły do spotkania osłabione, ale to Kamikaze było całkowicie przetrzebione. W składzie na mecz znalazło się trzech rozgrywających i Libero. Na domiar złego, zagrali bez zmian, a szósty zawodnik dojechał na mecz na 5 minut przed jego rozpoczęciem. To nie wróżyło nic dobrego. Mecz z drużyną środka z punktu widzenia wicelidera miał być spacerkiem, ale Kamikaze postawiło trudne warunki i niewiele zabrakło do niespodzianki. Ogólnie dawno nie widziałam tak ładnego meczu. Dużo walki i determinacji.

Pierwszy set to był kubeł zimnej wody dla gospodarzy, którzy nie mogli wejść w mecz, za to goście rozpoczęli wręcz idealnie. Kolejne dwie odsłony to przebudzenie Gimnazjum, które próbowało zmieść z ziemi przyjezdnych, ale Kamikaze tego wieczoru miało rewelacyjną obronę. Niestety sama obrona to za mało na wygrywanie, więc oba sety padły łupem gospodarzy. Czwarty set, to powtórka pierwszego, rozluźnione Gimnazjum, dało się znów ograć i tie-break stał się faktem. Ta część była dość wyrównana, ale w końcówce, Kamikaze zabrakło siły przebicia i dwa punkty padły łupem Gimnazjum.
W Gimnazjum, najlepszym okazał się zawodnik z nr 11, który dysponował skuteczną zagrywką i atakiem. Również nr 6 rozegrał dobre spotkanie, ale popełnił więcej błędów, dużo ataków posłał na aut. Jednak to on dostawał najwięcej piłek i raczej na niego zrzucono ciężar gry. Cały zespół nieźle chodził w polu ale braki w ograniu i doświadczeniu wychodziły - przeciwnik mógł dużo kiwać, ale na szczęście kiwki Kamikaze z seta na set stawały się czytelne.
Kamikaze nie zachwyciło na siatce, choć na wielką pochwałę zasługuje Kruk, który nie tylko siał spustoszenie atakiem i blokiem, ale również zagrywką i bardzo dobrą grą w polu. Mądrze na siatce zagrał były rozgrywający Kamikaze, który zmuszał młodzież do biegania po całym boisku, choć z atakiem miał małe problemy. W czasie spotkania, kibice Gimnazjum, z uznaniem gratulowali zawodnikowi z nr 1 (nominalny Libero), który seriami wybraniał mocne ataki gospodarzy. Ale cała drużyna zasługuje na pochwałę, bo zagrała pewnie i skutecznie w polu, co musiało być frustrujące dla młodych adeptów siatkówki, którzy nie mieli gdzie wcisnąć piłki i z gry pozostał im tylko mocny atak.
Mecz niezwykły, również z powodu sędziowania. Już dawno nie było sędziego, który tak sumiennie, w 4 lidzie amatorskiej, odgwizdywałby błędy własne. Niestety był ich ogrom po jednej, jak i po drugiej stronie. Podwójne odbicia, niesione, dotknięcia siatki, przekraczanie linii ataku. W Gimnazjum namiętne skoki w dal w ataku pod siatką. Naprawdę świetna robota "Pana na słupku". Oby nauka techniki gry siatkarskiej posłużyła młodym nadziejom siatkówki z Gimnazjum 15.
Na uwagę zasługuje też rewelacyjny doping po stronie Gimnazjum. Jeśli się nie mylę na trybunach były koleżanki z żeńskiej drużyny gimnazjum, również obsługa szkoły i znajomi. Był baner, przyśpiewki, owacje, była też wuwuzela. Obsługa również bardzo "profesjonalna." DJ, muzyka w przerwach, tablica świetlna. Sala dobrze oświetlona, więc grało się i oglądało całe spotkanie, naprawdę bardzo przyjemnie.