Pierwsze koty za płoty, ktoś musiał wygrać, udało się nam. Ogólnie wydaje mi się, że oba zespoły zagrały bardzo nierówno w odbiorze i za tym szły kolejne kłopoty - czyli klasyka, nic nowego.

W błędach i braku zimnej krwi w ataku w sumie było mniej więcej równo (z naszej strony, niestety sporo także błędów dotknięcia siatki podczas bloków - szkoda takich przerwanych akcji). Samo rozstrzygnięcie ostatniego seta na przewagi też świadczy o tym, że szczegóły zadecydowały o zwycięstwie - równie dobrze mógłby być tie-break i wcale nie wiadomo, kto by go wygrał.

Gdybym koniecznie chciał znaleźć jakiś czynnik przechylający szalę na nasza korzyść, to większe pole manewru w wariantach ataku. W niektórych ustawieniach Dejavu-Spajkera dość szybko się połapaliśmy co będzie grane i z czasem to procentowało w formie rosnącej skuteczności naszego bloku.
Doping, odniosłem wrażenie, tez mieliśmy bardziej żywiołowy, może dzięki temu udało się nam nie przespać szansy na wygraną.

tytuł relacji od redakcji (przyp red)